D JAK DIDASKALIA

-> tekst poboczny w scenariusz używany w celu podpowiedzi, żeby nawet najmniej ogarnięty aktor wiedział co ma ze sobą zrobić

Z JAK ZAPADNIA

-> to odrywający się kawałek sceny, winda bez ścian, która zjeżdża z aktorem w czeluści teatru lub wjeżdża z nim na scenę

-> najczęściej występuje ona w duecie ze śmierdzącym dymem scenicznym

-> w naszym teatrze obok zapadni znajduje się wanna. Zagadką jest, co robią z nią osoby operujące naszą windą do nieba.

O JAK OBROTÓWKA

-> wbrew pozorom nie służy do zabawy

-> platforma, która się obraca na scenie

-> w szybki sposób zmienia scenografię na scenie

-> jest również używana w celu zdjęcia złego aktora ze sceny (po uprzednim wybuczeniu go przez widownię) w sposób bezpieczny i bez niepotrzebnej szarpaniny

E JAK EMPLOI

-> rodzaj ról grywanych przez aktora, odpowiadających jego predyspozycjom psychicznym lub warunkom fizycznym

-> utrapienie aktorów wszechstronnych, umiejących (zazwyczaj tylko w swoim mniemaniu) wcielić się w każdą rolę

S JAK SZTANKIET

-> wyciąg u pułapu sceny teatralnej, na którym wiszą dekoracje np. takie które mają odciągnąć uwagę od beznadziejnych aktorów (co jak wiemy jest praktycznie niemożliwe)

D jak Dialog

….czyli definicja ze Słownika Wyrazów Obcych. Teoretycznie rzecz biorąc jest to rozmowa dwóch lub więcej osób. W czasie i miejscu pozascenicznym (rzeczywistym) często i niepostrzeżenie przybiera jednak formę monologu, zwłaszcza gdy bohaterami dramatu są np. szef i pracownik, matka i córka, żona i mąż. Podstawowe elementy dialogu to słuchanie i odpowiadanie, przy czym ten pierwszy niemal zanikł w toku ewolucji.

„Dialog” to również miesięcznik, który – po jednokrotnym użyciu – ładnie wygląda na półce w teatralnych bibliotekach.

 

Sss jak wąż

Taki mały żarcik 😉

S jak ? 🙂

S _ _ _ _ _ _ _ _ a

Wybierz, na co masz chęć:

• Żart sceniczny w postaci falującego kabla mikrofonu.
• Wytwórnia sznurówek.
• Liny, które wyciągają niepotrzebne, a spuszczają potrzebne rzeczy na scenę.

E jak E…? W ramach powtórzenia ;)

1. Jeden z grupy jednorodnych.
2. Odpowiada za doprowadzenie aktorów na spektakl.
3. Nie plakat.
4. Klaskacze za pieniądze.
5. Występuje w nim aktor – samolub.
6. Osoba przepisująca Czechowa lub Szekspira.

Miłej zabawy!

Rozwiązanie krzyżówki: Często nie masz pojęcia, co autor miał na myśli? Do tego właśnie TO służy! Jest częścią utworu, która wyjaśnia autorowi i nam, o co mu chodziło. W niektórych dziełach tego nie znajdziemy. Być może autor próbuje jeszcze zrozumieć sam siebie.

A JAK AFISZ

• wyrób z rodziny plakatowatych
• stworzony na potrzeby ludzi leniwych i/lub nieutalentowanych artystycznie, gdyż w ogóle nie posiada oprawy graficznej lub jest ona ograniczona do najprostszych szablonów

Przykład użycia w zdaniu:

„Nie afiszuj się tak tym afiszem, gdyż jest tam tylko tekst.”